ৰচনাঃ বৃক্ষৰোপণ/ বৃক্ষৰোপণৰ গুৰুত্ব - Essay on Importance of Plantation

 আজি, আমি এই প্ৰবন্ধটোত বৃক্ষৰোপণৰ ওপৰত এখন ৰচনা (অসমীয়াত বৃক্ষৰোপণৰ ওপৰত ৰচনা) প্ৰকাশ কৰিছোঁ। বিদ্যালয়-মহাবিদ্যালয়ৰ শিক্ষাৰ্থীসকলৰ বাবে ৬০০- ৭০০ শব্দৰ এখন চমু ৰচনা। শিক্ষাৰ্থীসকলে পৰীক্ষা আৰু প্ৰতিযোগিতাৰ বাবে এই প্ৰবন্ধটোৰ পৰা সহায় বিচাৰিব পাৰে।

বৃক্ষৰোপণ/ বৃক্ষৰোপণৰ গুৰুত্ব

প্ৰস্তাৱনা (Introduction)

গছ বা বৃক্ষ মানুহৰ জীৱনৰ বাবে অতি উপযোগী কিন্তু সাধাৰণ মানুহে হয়টো ইয়াৰ গুৰুত্ব বুজি পোৱা নাই। যিসকলে অৰণ্যত বাস কৰে বা যাৰ জীৱিকা অৰণ্যৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে তেওঁলোকে গছ-গছনিৰ গুৰুত্ব বুজি পায়। বৃক্ষৰোপনে মানৱজাতিক বহুতো লাভালাভ প্ৰদান কৰে আৰু আমি সকলোৱে এই বিষয়ে ভালদৰে অৱগত। আমি এইটোও জানো যে আমাৰ প্ৰত্যেকৰে দ্বাৰা কৰা সৰু সৰু প্ৰচেষ্টাই পৃথিৱীৰ সামগ্ৰিক পৰিৱেশত এক বৃহৎ পৰিৱৰ্তন আনিব পাৰে।

বৃক্ষৰোপণ কি? (What is Tree Plantation?)

যিকোনো গছ বিহীন পতিত ভূমিত গছ ৰোপণ বা বীজ ৰোপণ কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়াক বৃক্ষৰোপণ বুলি কোৱা হয়।

আজিৰ আধুনিক যুগত গছৰ সংখ্যা যথেষ্ট হ্ৰাস পাইছে আৰু গছ মানুহ জীৱনৰ বাবে অতি উপযোগী, সেয়েহে বৃক্ষৰোপণ কৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। সহজ ভাষাত ক'বলৈ গ'লে, বৃক্ষৰোপণ বা গছৰ খেতি হৈছে নতুন অৰণ্যৰ সৃষ্টি।

বৃক্ষৰোপণৰ গুৰুত্ব বা মহত্ব (Importance of Tree Plantation)

মানুহৰ জীৱনত গছৰ এক বিশেষ গুৰুত্ব আছে। গছবোৰ পৃথিৱী মাতৃৰ পুত্ৰ আৰু আমাৰ বন্ধুসকলও। আমি গছৰ পৰা ফল, পাচলি, কাঠ আদি পাওঁ। আচবাব, কাগজ, আঠা আদি কাঠৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা হয়। ইয়াৰ উপৰিও, গছৰ পৰা বহুতো ঔষধ প্ৰস্তুত কৰা হয়, যি আমাক আমাৰ শৰীৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত বিভিন্ন ৰোগৰ চিকিৎসা কৰাত সহায় কৰে। ইয়াৰ উপৰিও গছে আমাক অক্সিজেন প্ৰচুৰ পৰিমাণে যোগান ধৰে যি আমাৰ বাবে অতি মূল্যবান সম্পদ।

গছবোৰে আমাক কেৱল যে বিশুদ্ধ বায়ু প্ৰদান কৰে, তেনে নহয়, ই আমাৰ পৰিৱেশটো সুন্দৰ কৰে। চৰাইবোৰে গছত তেওঁলোকৰ বাহ সাজে। প্ৰখৰ ৰ'দত, ই মানুহক ছাঁ প্ৰদান কৰে আৰু গ্ৰীষ্মকালৰ গৰমৰ উত্তাপৰ পৰা সুৰক্ষিত কৰাত সহায় কৰে। গছৰ অনুপস্থিতিয়ে এজন মানুহৰ জীৱন বিপদত পেলাব। মানুহে সুখ- সুবিধাৰ লালসাত পৰি গছৰ শত্ৰু হৈ পৰিছে।

মানুহে অহৰহ গছ কাটি আছে যিবোৰে আমাৰ পৰিৱেশত বিৰূপ প্ৰভাৱ পেলাইছে আৰু বিভিন্ন ধৰণৰ প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ সন্মুখীন হ’ব লগা হৈছে। পৃথিৱীৰ তাপমাত্ৰা নিৰন্তৰ বাঢ়ি আহিছে, পৰ্বতৰ বৰফবোৰ লাহে লাহে গলিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে, যাৰ ফলত দিনক দিনে বানপানীৰ আশংকাই দেখা দিছে। গছবোৰ হৈছে প্ৰকৃতিৰ গৌৰৱ, সেই গছবোৰৰ বাবেই মানুহ পৃথিৱীত বাছি থাকিবলৈ সক্ষম হৈছে।

গছবোৰ আমাৰ বন্ধু বুলি কলেও হয়টো ভুল নহ'ব। গছবোৰৰ শিপা মাটিৰ সৈতে টানকৈ সংলগ্ন হৈ থাকে। ফলত বহু পৰিমাণে মাটি খহনীয়াৰ পৰা ৰক্ষা পৰে। গছবোৰে আমাক সময়মতে বৰষুণ দিয়াত সহায় কৰে। গছবোৰ সঁচাকৈয়ে আমাৰ প্ৰকৃত বন্ধু। আমি তেওঁলোকক সুৰক্ষা দিব লাগিব।

উদ্ভিদে নিজে সূৰ্যৰ পোহৰ আৰু ধুমুহা সহ্য কৰে আৰু আমাক ঠাণ্ডা বতাহ আৰু ছাঁ প্ৰদান কৰে, কেতিয়াও কাৰো বিৰুদ্ধে বৈষম্য নকৰে। আমি গছবোৰ সুৰক্ষা দিব লাগিব আৰু মানুহক গছ কাটিবলৈ বাধা দিব লাগিব, গছবোৰ আমাৰ বাবে অতি লাভজনক, যদি আমি আমাৰ ভৱিষ্যতৰ দিনসমূহত এটা ভাল জীৱন বিচাৰো, আমি আমাৰ শিশুৰ দৰে এই উদ্ভিদবোৰ ডাঙৰ-দীঘল কৰিব লাগিব। এই গছ-গছনিবোৰে প্ৰদান কৰা বিশুদ্ধ বায়ু আৰু অক্সিজেন অবিহনে মানুহৰ জীৱন অসম্ভৱ।

বিভিন্ন প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগ আৰু প্ৰদূষণত ভুগি মানুহে এতিয়া বৃক্ষ ৰোপণৰ গুৰুত্ব বুজিব পাৰিছে। এতিয়া, চহৰৰ পৰা গাওঁলৈকে, জনসাধাৰণ আৰু চৰকাৰে বৃক্ষৰোপণৰ প্ৰচাৰৰ বাবে কেইবাটাও কাৰ্যসূচী আৰম্ভ কৰিছে। বিদ্যালয় আৰু মহাবিদ্যালয়সমূহত শিশু আৰু শিক্ষকসকলৰ দ্বাৰা নিয়মীয়া বৃক্ষৰোপণৰ কাৰ্যসূচীও সময়ে সময়ে হাতত লোৱা দেখা যায়।

বৃক্ষৰোপনত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ কৰণীয়/ বৃক্ষৰোপনত শিক্ষকৰ কৰণীয়/ বৃক্ষৰোপনত বিদ্যালয়ৰ কৰণীয়ঃ

শিক্ষাৰ্থীসকলক বৃক্ষৰোপনৰ গুৰুত্ব আৰু পৰিৱেশ পৰিষ্কাৰ কৰি ৰখাৰ বিষয়ে তেওঁলোকক পৰিৱেশ বিজ্ঞানৰ কিতাপৰ যোগেদি চমুকৈ জ্ঞান দিয়া হয়। তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ পৰীক্ষাৰ বাবে পাঠ শিকে আৰু পিছত ইয়াৰ বিষয়ে পাহৰি যায়। এনেকুৱা হোৱাটো উচিত নহয়। বৃক্ষৰোপনৰ গুৰুত্বৰ বিষয়ে তেওঁলোকক সংবেদনশীল কৰিবলৈ বিশেষ সজাগতামূলক আলোচনা অনুষ্ঠিত কৰিব লাগে। এই আলোচনাবোৰত, শিক্ষকসকলে গছ ৰোৱাৰ গুৰুত্বৰ ওপৰত শিক্ষাৰ্থীসকলক বুজাব লাগে যে তেওঁলোকে কেনেদৰে ভালৰ বাবে পৰিৱেশ সলনি কৰাত সহায় কৰিব পাৰে।

বিদ্যালয় আৰু মহাবিদ্যালয়সমূহৰ বাবে কিছুমান বেচৰকাৰী সংগঠনৰ সৈতে সহযোগিতা কৰা আৰু পৰিষ্কাৰ পৰিচ্ছন্নতা অভিযানৰ লগতে গছ ৰোপনৰ বাবে প্ৰতি মাহে শিক্ষাৰ্থীসকলক লগ কৰাটো এটা ভাল ধাৰণা। ব্যৱহাৰিক অভিজ্ঞতা সদায় তাত্ত্বিক জ্ঞানতকৈ অধিক কাৰ্যকৰী। ই এই ক্ষেত্ৰত তেওঁলোকৰ আগ্ৰহ সৃষ্টি কৰিব আৰু তেওঁলোকক এই দিশত প্ৰচেষ্টা কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰিব।

তদুপৰি, যদি দেশৰ প্ৰতিখন বিদ্যালয় আৰু মহাবিদ্যালয়ৰ প্ৰতিজন শিক্ষাৰ্থীয়ে প্ৰতি মাহে বৃক্ষৰোপণ অভিযানত অংশগ্ৰহণ কৰে, তেন্তে আমি বহুতো গছ ৰোপণ কৰিবলৈ সক্ষম হ'ম।

উপসংহাৰ (Conclusion)

বৃক্ষৰোপণ কেৱল চৰকাৰৰে কৰ্তব্য নহয় আমাৰো কৰ্তব্য। আমি নিজেও গছ কাটিব নালাগে আৰু আনকো কটাত বাধা দিয়াটো প্ৰতিজন নাগৰিকৰ কৰ্তব্য। অধিকসংখ্যক গছ ৰোপণ কৰক যাতে আমি পৰ্যটন সুবিধা, পশু-পক্ষীৰ দৰ্শন, প্ৰাকৃতিক ভাৰসাম্য, বনস্পতি আদিৰ সুবিধা লাভ কৰিব পাৰো। যদি বনসম্পদ ধ্বংস হয়, প্ৰকৃতিক কোপৰ পৰা সুৰক্ষিত হৈ থকাটো অতি কঠিন হ'ব।

Join Our WhatsApp Group- Click Here

You can Donate us through UPI ID- joonak@ybl